Wystawa
Wprowadzenie
Nowemu kierunkowi nadawano w Europie różne nazwy: Art Nouveau, Jugendstil, Modernista, Secesion, Glasgow style, styl Liberty, Szecesszió, stile Floreale, secesja, Młoda Polska. Narodowe warianty stylu miały jednak ze sobą wiele wspólnego. Duch ruchu Arts & Crafts, jak i jego wzornictwo, obiegły całą Europę. Przyroda, traktowana w bardzo złożony sposób, była w okresie secesji powszechną inspiracją. Owady, ważki, motyle, a także skorupiaki, gady, ryby, orchidee, irysy, nenufary, maki, tulipany, ponadto egzotyczna fauna i flora stanowiły motywy w wyrobach ze szkła, ceramice, wystrojach wnętrz i ilustracjach. Powszechne stało się także upodobanie do wszystkiego co japońskie.
Ruch Arts & Crafts
Sztandarową postacią brytyjskiego nurtu Arts & Crafts był William Morris (1834-1896), projektant tekstyliów, artysta, poeta, wydawca, architekt i socjalista. Opracowane przez niego zasady rzemiosła i użycie roślinnych, organicznych form znalazło odbicie w twórczości wielu secesyjnych artystów. Morris, ściśle związany z prerafaelitami i inspirowany pisarstwem Ruskina, odrzucił tandetę i odczłowieczające aspekty uprzemysłowienia. W 1888 r. Arts & Crafts Exhibition Society (pod przewodnictwem Waltera Crane’a) zorganizowało swoje pierwsze wystawy a C.R. Ashbee założył Cech i Szkołę Rzemiosła na wschodnich krańcach Londynu. W Europie rozwijały się wspólnoty - oparte na zasadach wypracowanych w ramach ruchu Arts & Crafts - dzięki takim indywidualnościom jak Carl i Karin Larssonowie w Szwecji, Eliel Saarinen (architekt, który zaprojektował pawilon fiński na Wystawę Światową w 1900 r.) w Helsinkach. W 1899 r. założono wspólnotę artystyczną w Darmstadcie w Niemczech.
Japonizm
Długi okres odcinania się Japonii od Zachodu zakończył się w połowie XIX w. Od 1862 r. prace japońskich rzemieślników można było oglądać na międzynarodowych targach w Londynie. Drzeworyty, porcelana, tekstylia i wyroby z laki miały znaczący wpływ na zachodnie ruchy artystyczne, w tym na secesję. Do repertuaru motywów dekoracyjnych włączono bambus, karpia, wisterię i kwiaty wiśni. Siegfried Bing (1838-1905), Francuz z Hamburga, od 1870 r. był właścicielem przedsiębiorstwa importowo-eksportowego, a także wydawcą wpływowego miesięcznika „Le Japon Artistique”. W grudniu 1895 r. otworzył w Paryżu galerię, która sprzedawała biżuterię, obrazy, ceramikę, witraże oraz meble takich projektantów jak Tiffany, Georges de Feure, Eduard Colonna i Eugène Galliard.
Świat Przyrody
Świat przyrody był w okresie secesji najważniejszą inspiracją. Zmysłowe linie i naturalne formy miały wyrażać spokój i wyciszający wpływ natury. Rysunki cechowała analityczna dokładność świadcząca o dobrej znajomości biologii. Botaniczne rysunki Henriego Bergé’a zostały bezpośrednio przeniesione na wyroby szklane braci Daum. Ernst Haeckel (1834-1919) był niemieckim zoologiem, zwolennikiem darwinizmu i konsultantem w czasie wyprawy brytyjskiego statku Challenger, badającego środowisko podwodne. Akwarele i szkice z jego wypraw oraz publikacja „Kunstformen Der Natur” stały się punktem zwrotnym w dziedzinie ilustracji naturalistycznej. Otwarcie nawiązywali do nich secesyjni artyści i projektanci, w tym Georg Hirth, wydawca magazynu „Jugend” oraz Émile Gallé.
