Tentoonstelling
Hugo Simberg (1873-1917) is een van de meest geliefde Finse kunstenaars. Zijn schilderij De gewonde Engel (1903), in het Ateneum kunstmuseum (het Finse nationale kunstmuseum) werd in 2006 uitgeroepen tot het favoriete schilderij van het land. Hij is vooral bekend om het uitbeelden van de dood, demonen en engelendie zijn werk bevolken.
Hugo Simberg heeft in Londen, Frankrijk en Italië gereisd en gestudeerd, maar hij bezocht ook Spanje, Marokko, de Kaukasus en Amerika.
In de zomer van 1899 reisde Simberg naar de Kaukasus met Tbilisi als uitvalsbasis. Hij bleef aan het huis van zijn oudste stiefbroer, spoorweg ingenieur Carl Simberg, die betrokken was bij de bouw van een spoorwegen- en bruggennetwerk.
Finland en de Kaukasus maakten in die periode beiden deel uit van het Russische Rijk, hoewel Finland als autonoom groothertogdom een hoge status genoot. Simberg gebruikte Tbilisi als vertrekpunt voor excursies, waarvan de meest gedenkwaardige een twee-weekse reis te paard en per draagkoets door de bergen van Dagestan was.
Simberg was een ijverigfotograaf die zijn gezin, omgevingen reizen heeft gedocumenteerd. Hij gebruikt ook foto’s als basis voor zijn kunstwerken. In het Hugo Simberg-archief van de Finse Nationale Gallerie zijner bijna 1000 van zijn negatieven. Tijdens Simbergs Kaukasus avontuur was zijn camera steeds in gebruik.
Zadels, een aktetas, een rol met tekeningen, een kleurendoos en een fotoapparaatwaren onze bagage. We waren gekleed voor een ritvan 60 versten (ongeveer 64 km)’
Hugo Simberg in zijn brief aan zijn familie, Tbilisi, 26 juni 1899. Het archief van Hugo Simberg. Archive Collections, Finnish National Gallery, Helsinki
De rotsige bergen, ruige paden en afgelegen dorpen in de Kaukasus hebben een impact gehad op Simberg. Hij hield een reisagenda bij (die later verloren is gegaan) en publiceerde een reisverslag van een reis te paard door Dagestan, en de Kaukasus in het Finse cultuurtijdschrift Ateneum in 1901.
In zijn brieven en prentbriefkaarten schetste Simberg meestal alleen zijn indrukken niet van de feiten, zodat het onmogelijk is om zijn exacte route te achterhalen.
In de Kaukasus klaagde Simberg over zijn gebrek aan inspiratie voor schilderen, maar hij heeft nog steeds gefotografeerd, beschilderd en gefotografeerd. In zijn werk probeerde hij vast te leggen 'wat een woord of een kleurniet volledig kon interpreteren: de eenzaamheid in de bergen, desolatie, wildernis, zuiver eenvoudig, waar een mens vaak naar verlangd indieptes van zijn ziel, maar die dit zelden door anderen behalve door zijn uitverkoren favorieten toegestaan is.' Hij wil met andere woorden zijn eigen interne landschap vastleggen.
Simberg heeft een foto van zijn lokale gids tijdens de rijtocht, Bulatsch Muhamedan, gemaakt, waarvan hij later een karikatuur tekende. Gebruik de schuifhieronder om de twee afbeeldingen met elkaar te vergelijken.
